என் பக்கத்து வீட்டு ஆண்டி லதா. ஒரு நாள் ரொம்ப போர் அடிக்குதுன்னு எங்க வீட்ல வந்து நான் வச்சு இருந்த கதை புக் எடுத்துட்டு போய்ட்டா...
அந்த புக்ல நான் ஒரு கப்புள்ஸ் மொட்டை ஸ்டோரி ஒன்னு எழுதி அந்த பேப்பரை அந்த புக்ல வச்சு இருந்தேன்.
என்ன கதைன்னு படிக்க ஆரம்பிச்ச லதா இது வரைக்கும் இப்படி ஒரு மொட்டை ஸ்டோரி படிச்சது இல்லன்னு அப்படியே இன்ட்ரஸ்ட்டா படிக்கிறா...
சாதாரண மொட்டை கதையை இப்படி ரசிச்சு எழுதி இருக்கானே இந்த அர்ஜூன்... இப்படி எல்லாம் ஒரு பொண்ணுக்கு ரசிச்சு, ரசிச்சு முடியை மழிச்சு விட்டா, எப்படி இருக்கும்னு மனசுல நினைச்சு பாக்குறா லதா.
அப்போ அந்த அங்கிள் அவரோட ப்ரெண்ட்ஸ் கூப்பிடுறாங்க... நான் போய்ட்டு வந்துடறேன்... என்று அவர் கிளம்ப
நான் வீட்டுக்கு வந்ததும் அந்த ஆண்டி என் புக்கை எடுத்துட்டு போனதை கேட்டு அவசரமா அதை வாங்க, நான் லதா ஆண்டி வீட்டுக்கு போக... அங்கிள் அந்த நேரம் பார்த்து வெளியே போக...
வாடா... அர்ஜூன்...எங்கடா போய்ட்ட...
கிரிக்கெட் விளையாட போய்ட்டு வந்தேன் ஆண்டி... என் புக் ஒண்ணு எடுத்துட்டு வந்தீங்களாம்... கொஞ்சம் அவசரமா அது வேணும்...
புக் வேணுமா... இல்ல அந்த கதை எழுதின பேப்பர் மட்டும் போதுமா...
அய்யோ ஆண்டி... அந்த கதையை படிச்சீங்களா...
ஆமாடா... நான் இதுவரை இப்படி ஒரு கதையை படிச்சது இல்ல... அப்படி ரசிச்சு எழுதி இருக்க...
தேங்க்ஸ் ஆண்டி...
ஏண்டா... இப்படி ரியலா நடக்கிற மாதிரி எழுதி இருக்கியே... நிஜமாலுமே ஒரு பொண்ணுக்கு முடியை மொட்டை போட்டு இருக்கியா...
இல்ல ஆண்டி... அப்படி ஒரு சான்ஸ் எனக்கு இதுவரை கிடைக்கல...
அப்போ என்னை வச்சு பிராக்டிக்கலா ட்ரை பண்றியா...
என்ன ஆண்டி சொல்றீங்க...
ஆமாடா... எனக்கு அந்த கதையை படிச்சதும் அப்படி நிராயுதமா மொட்டை அடிக்கணும்னு ஆசை வந்துடுச்சு...
