Tuesday 27 February 2024
Saniya சானியா, மாநிற அழகி, பெங்களூரை சேர்ந்தவள். 27 வயது. ஆனால் 22 வயது பெண் போல இருப்பாள். இன்னும் திருமணம் ஆகவில்லை. கொஞ்சம் திமிர் பிடித்தவள். என்னுடைய டீம் லீடராக பெங்களூர் ஹெட் ஆபிஸில் இருந்து சென்னைக்கு வந்து இருந்தாள். அதிகார திமிருடன் எல்லோரையும் வேலை வாங்குவாள். அவளது அடி முதுகு வரை நல்ல அடர்த்தியாக வளர்ந்து இருந்த முடியை தனது இரு தனங்களின் மேல் போட்டு திமிராக நடப்பாள்.
நான் விக்ரம். இதற்கு முன் என்னுடைய நண்பன் ஒருவன் எங்கள் டீம் லீடராக இருந்தான். அவன் ஆன் சைட் சென்றதால் சானியா டீம் லீடராக பெங்களூர் ஹெட் ஆபிஸில் இருந்து வந்தாள். அவளை பார்க்கும் போதே எனக்குள் ஒரு இனம் புரியாத கோபம் வரும். அவளும் தேவை இல்லாமல் என்னிடம் கோபப்பட, சில நாட்களிலேயே எங்கள் இருவருக்கும் இடையில் பெரிய சண்டை ஆனது.
மாற்றி மாற்றி ரிவென்ஞ்ச் எடுத்துக் கொண்டு இருக்க, ஒரு வெள்ளிக் கிழமை மதியம். சானியா தனது அலுவலகத்தில் மேசையில் அமர்ந்து, தன் வேலையில் கவனம் செலுத்த முயன்றாள், ஆனால் அவளது கவனம் முழுவதும் அந்த வார இறுதியில் நடக்கும் ஒரு பைனல் மேட்ச் பற்றி சிந்தித்து கொண்டு இருந்தது. அவளுக்கு எதிரே இருந்த கேபினில் அமர்ந்திருந்த விக்ரம், அந்த மேட்ச் பற்றி தன்னுடைய நண்பனுடன் பேசிக் கொண்டு இருந்தான்.
"அப்படியானால், இந்த பைனலில் யார் ஜெயிப்பாங்கனு நினைக்கிற?" விக்ரம் தன் நாற்காலியில் சாய்ந்து கொண்டு தன் நண்பனிடம் கேட்க, அதற்குள் சானியா குறுக்கிட்டு இந்த சீசனில் எனது அணி முன்னேறி வருகிறது, உங்களுடைய அணிக்கு இந்த முறை வாய்ப்பு இல்லை." என்று வாண்டடாக வண்டியில் ஏறினாள்.
விக்ரம் தனது நாற்காலியில் முன்னோக்கி வந்து சானியாவை பார்த்தான், விக்ரமின் கண்ணில் ஒரு பிரகாசம். "சரி, நீ உன் டீம் மேல் நம்பிக்கையுடன் இருந்தால், இதை இன்னும் சுவாரஸ்யமாக்குவோம். பைனல் மேட்ச்சை வைத்து ஒரு பந்தயம் வைக்கலாமா?" சானியா ஆர்வத்துடன் தலையை அசைத்தாள்..
"சரி பந்தயம் வைத்துக் கொள்வோம். என்ன பெட்?"
சானியா விக்ரமை பார்த்து கேலியாக சிரித்தாள். "சரி, உன் டீம் தோற்றால், அடுத்த மாதத்திற்கான எனது அலுவலக வேலை எல்லாவற்றையும் நீ தான் செய்ய வேண்டும், என்னுடைய டாஸ்க் மொத்தத்தையும் நீ தான் சப்மிட் பண்ண வேண்டும் என்றாள்.
விக்ரம் மெதுவாகத் தலையசைத்து, அதைப் பற்றி யோசித்தான். சானியா மீண்டும் நக்கலாக சிரித்தாள். என்ன விக்ரம் உன் டீம் மேல் அவ்வளவுதான் நம்பிக்கையா? சரி, அடுத்த மாதம் முழுவதும் என்னோட அசிஸ்டெண்டாக வேலை செய்ய தயாராக இரு, என்றாள்.
என் டீம் மேல எனக்கு நம்பிக்கை இருக்கு சானியா, நான் யோசித்தது உனக்கு என்ன வேலை கொடுக்கலாம்னு தான் என்றான்,
அப்படியா, சரி அதை மெதுவா யோசி... என்றாள் சானியா.
:அவ்வளவு கஷ்டம் இல்லை... என் டீம் வின் பண்ணி உன்னோட டீம் தோத்துட்டா, நீ உன் தலையை என் கையால மொட்டை அடிச்சுக்கணும்" என்றான் விக்ரம்.
ஒரு நொடி சானியாவின் கண்களில் பயம் வந்தது.
"தட்ஸ் கூல்," விக்ரம் சானியாவை பார்த்து இந்த முறை நக்கலாக சிரித்தான். பின் தனது கையால் அவனது தலைமுடியை ஸ்டைலாக கோதினான்.
"சரி, நான் உன் பந்தயத்தை ஏற்றுக் கொள்கிறேன், ஆனால் இதை இன்னும் சுவாரஸ்யமாக்குவோம். உன்னுடைய டீம் தோற்றால், உன் தலையை நீ மொட்டையடிக்க வேண்டும். அதுவும் என் கையால், என்ன இப்ப பந்தயத்துக்கு தயாரா? என்று சானியா கூச்சலிட்டாள்.
"சரி, நான் தோற்றால் என் தலை மொட்டையடிக்க நான் ஒப்புக் கொள்கிறேன்." என்றான் விக்ரம்...
"டீல்," என்று விக்ரம் அலுவலகத்தில் இருக்கும் எல்லோர் முன்பும் அறிவித்தான், விக்ரம் தனது கையை சானியாவிடம் நீட்டி கையை குலுக்கினான். அவர்கள் தங்கள் கையை மூர்க்கத்தனமாக குலுக்கியபோது, இருவர் கண்களிலும் ஒரு மின்னல், "சிறந்த அணி வெற்றிபெறட்டும்" என்று விக்ரம் சானியாவை பார்த்து கூறினான். பின் சானியா தனது நாற்காலியில் அமர்ந்து, விக்ரம் மொட்டை தலையில் இருப்பதாக கற்பனை செய்து கொண்டு, தங்கள் சக ஊழியர்களுக்காக அவளது டீமின் பாடலைப் பாடினாள். இந்த பந்தயம் வார இறுதி ஆட்டத்தை நினைவில் வைக்கும் என்பது உறுதி.
வார இறுதி வந்தது, சானியாவும் விக்ரமும் அவர்களது அலுவலக நண்பர்கள் கூட்டத்துடன் விக்ரமின் வீட்டில் ஸ்நாக்ஸ், கூல்ட்ரிங்ஸ் உடன் பெரிய திரையில் டிவியில் மேட்ச்சை பார்க்க கூடினர். சானியா மற்றும் விக்ரமின் பந்தயத்தின் முடிவைக் காண அவர்களின் நண்பர்களும் சக ஊழியர்களும் அங்கு இருந்தனர். ஆட்டம் தொடங்கிய சில நிமிடங்களில் சானியாவின் டீம் தோற்றுவிடும் என்பது தெளிவாகியது.
சானியாவின் டீம் இறுதியில் தோல்வி அடைந்து வெளியேறியதும், விக்ரம் துள்ளிக் குதித்து தனது டீமின் வெற்றியை கொண்டாடினான். யெஸ்!யெஸ்!யெஸ்! என்று விக்ரம் கத்தி ஆரவாரம் செய்தான். "ரேசர்களை தயாராக்குங்கள், சானியா நீ உன் முடியை மொட்டை அடிக்க ரெடியா?." என்று விக்ரம் கேலியாக கத்த சானியா தன் தலையை கைகளில் வைத்துக் கொண்டு முனகினாள். "ஓ, என் டீம் தோற்றுவிட்டதை இன்னும் என்னால் நம்ப முடியவில்லை. சரி, விக்ரம், நீ ஜெயிச்சுட்ட. பந்தயம் பந்தயம் தான்
போட்டி முடிந்ததும், விக்ரம் சானியாவை பார்த்து நக்கலாக சிரித்துவிட்டு, "உனக்கு மொட்டை அடிக்க பார்பரிடம் போகலாமா" என்றான். சானியாவின் கண்கள் அதிர்ச்சியில் விரிந்தன.
"என்ன, இப்போதா? இரவு 9 மணி ஆகிறது."
"ஆமாம் கண்டிப்பாக, இப்போதே," விக்ரம் மகிழ்ச்சியுடன் கூறினான்.
"நாம் வைத்த பந்தயத்தில் நீ தோற்றுவிட்டாய், அதனால் நம்முடைய பந்தயப்படி, தோற்றவர்கள் தங்கள் தலையை மொட்டை அடிக்க வேண்டும், அதனால் இப்போதே உனக்கு மொட்டையடிக்கலாம்."
சானியா நம்ப முடியாமல் தலையை ஆட்டினாள். "நாளை காலை பார்லர் திறக்கும் வரையாவது காத்திருக்க முடியாதா?" என்று மெல்லிய குரலில் கேட்டாள்.
"இல்லை, இப்பவே மொட்டை அடிக்க வேண்டும்" விக்ரம் பதிலளித்தார்.
"இந்த நேரத்தில் எந்த பார்லர் திறந்து இருக்கும்" என்று நழுவ பார்த்தாள் சானியா...
"நான் ஏற்கனவே எனக்கு தெரிந்த பார்பரிடம் சொல்லி வைத்து இருக்கிறேன், அவர் நாம் போகும் வரை அவருடைய கடையில் நமக்காக காத்திருப்பார், என்றான் விக்ரம்.
சானியா அவனை உற்றுப் பார்த்தாள். "நீ இதை முன்கூட்டியே பிளான் பண்ணி வச்சு இருக்க, இல்லையா?" என்று சானியா கேட்க விக்ரம் தனது தோள்களை குலுக்கினான், இன்னும் நக்கலாகா சத்தமாக சிரித்தான்.
கனத்த பெருமூச்சுடன் சானியா தன் கார் சாவியைப் எடுத்தாள். "சரி, நான் என் மனதை மாற்றுவதற்கு முன் இதை முடித்துவிடலாம்." என்ற சானியா, விக்ரமுடன் காரில் அவன் சொன்ன பார்பர் ஷாப்புக்குச் சென்றாள், உண்மையில் என்ன நடக்கிறது என்று நம்ப முடியாமல் தனது தலையை குலுக்கினாள் சானியா.
சில நிமிடங்களில் விக்ரம் சொன்ன பார்பர் ஷாப்புக்கு வந்தார்கள் இருவரும். காரை நிறுத்தி விட்டு, இருவரும் பார்பர் ஷாப் உள்ளே செல்லும்போது சானியாவின் அடர்த்தியான முடியை தன் இரு கைகளால் விக்ரம் மெதுவாக ஆர்வத்துடன் கைகளைத் தடவினான்.
"ரொம்ப சாப்ட்டா இருக்கு உன் முடி" என்றான் விக்ரம். சானியா அவனை ஆச்சரியமாக பார்த்தாள். பின் எதுவும் சொல்லாமல் பார்பர் ஷாப்பை சுற்றி தன் கண்களைச் சுழற்றினாள்.அந்த பார்பர் ஷாப்பை பார்த்து முகத்தை சுளித்தாள் சானியா.
விக்ரம், என்னால இங்கே ஒரு நிமிஷம் கூட நிற்க முடியாது... வேறு ஏதாவது பார்லர் இருந்தா அங்கே போகலாம்...
இப்போ எந்த பார்லர் திறந்து இருக்கும்... இங்கேயே உனக்கு மொட்டை அடிக்கலாம்... என்று விக்ரம் சொல்ல...
என்னால் முடியாது என்று சானியா அழ, விக்ரம் அவளை இப்போது விட்டால் அவள் முடியை எப்போதும் மொட்டை அடிக்க முடியாது என்று நினைத்தவன், உடனடியாக ஒரு முடிவு செய்தான்.
அந்த பார்பரை தேவையான பொருட்களை எடுத்து கொண்டு தனது வீட்டிற்க்கு வர சொல்லி விட்டு, சானியாவிடம் தனது வீட்டில் வைத்து மொட்டை அடிக்கலாம் என்று சொல்ல, அவளும் இந்த சலூனுக்கு விக்ரமின் வீடு எவ்வளவோ பரவாயில்லை என்று நினைத்து கிளம்ப, இருவரும் விக்ரமின் வீட்டிற்கு வந்தனர்.
பார்பர் அவர்களுக்கு முன்னால் வந்து காத்திருக்க, விக்ரம் வந்ததும் அவளது தலை முடியை மொட்டை அடிக்க தேவையான ஏற்பாடுகளை செய்தான்.
பார்பர் சானியாவை மொட்டை அடிக்க ஹாலில் இருந்த கண்ணாடி முன் உட்கார சொல்ல, சானியா தான் போட்டு இருந்த ஒயிட் கலர் சர்ட்டை கழட்டி விட்டு, ஒரு சிம்மியுடன் அந்த ஸ்டூலில் உட்கார, பார்பர் விக்ரமிடம் ஒரு கப் தண்ணீர் கேட்க, அவனும் எடுத்து வந்து கொடுக்க, அந்த நேரம் பார்பர் சவர கத்தியை சுத்தம் செய்து கொண்டு இருக்க, விக்ரம் தன் கைகளால் தண்ணீரை சானியாவின் அடர்த்தியான முடியில் அள்ளி தெளித்து விட்டு தலை முழுவதும் ஈரமாக்கினான்.
தண்ணீர் அவள் முகத்தில் வழிய, அதையும் துடைத்து விடுவது போல அவள் முகம் முழுவதும் தன் கைகளால் தடவினான் விக்ரம். பின் பார்பர் சானியாவின் உச்சந்தலையில் இருந்து சவர கத்தியை வைத்து மொட்டை அடிக்க ஆரம்பித்தான்.
சானியாவின் அடர்த்தியான முடி மெதுவாக அவளது தலையில் இருந்து விடுபட, அவளது மொட்டை அடிக்கப்பட்ட பகுதி க்ரே கலரில் இருந்தது. பார்பர் சானியாவின் தலையை தன் கையால் அழுத்தி பிடித்து கொண்டு மொட்டை அடிக்க, கால்வாசி பாகம் மட்டும் மொட்டை அடிக்கப்பட்டு இருக்க, பார்பருக்கு அவரது வீட்டில் அவசர வேலை என்று கால் வர, அவர் உடனடியாக கிளம்புவதாகவும், பின்னர் வந்து பொருட்களை வாங்கி கொள்வதாக சொல்லி விட்டு கிளம்ப, சானியா என்ன செய்வது என்று புரியாமல் விழித்தாள்.
பார்பர் சென்றதும் கொஞ்சமும் தயங்காமல் விக்ரம் சவர கத்தியை தன் கையில் எடுத்தான். சானியா கொஞ்சம் அதிர்ச்சியுடன் விக்ரமை பார்க்க, அவன் ஒரு குரூர புன்னகையுடன் சானியாவின் அடர்த்தியான முடியை தனது இரு கைகளால் தடவி விட்டு, சவர கத்தியை வைத்து விட்ட இடத்தில் இருந்து சவரம் செய்ய தொடங்கினான்.
விக்ரம் சில நிமிடங்களில் முழுமையாக மொட்டை அடித்து விட்டு, மீண்டும் ஒரு முறை ரிவர்ஸ் ஷேவ் செய்து விட்டான். பின் கிச்சனில் இருந்து ஒரு பாட்டிலில் நல்ல எண்ணெய் எடுத்து வந்து சானியாவின் மொட்டை அடித்த தலையில் ஊற்றி வழிய வழிய தடவினான்.
பின் ரேசரில் பிளேடு மாற்றி விட்டு, மெதுவாக எண்ணெயில் ஊற வைத்த மொட்டை தலையை மீண்டும் ஷேவ் செய்ய, சானியாவின் மொட்டை தலை பளபளப்புடன் மின்ன, ஒரு துணியால் அவளது மொட்டை தலையை துடைத்து விட்டான்.
எல்லாம் முடிந்த பின்னும் சானியா தனது கண்களை இறுக மூடிக் கொண்டு இருந்தாள், பளிங்கு போல மொட்டை அடிக்கப்பட்ட தனது புதிய தோற்றத்தை யதார்த்தத்தை அவள் மனது ஏற்கவில்லை.
"உன் கண்களைத் திறக்கலாம், உனக்குத் தெரியும், உன்னுடைய தோற்றாம் மோசமாக இருக்காது," என்று விக்ரம் நக்கல் செய்தான். அவள் மெதுவாக தனது கண்களை திறக்க, கண்ணாடியை மறைத்துக் கொண்டு விக்ரன் தன் சிரிப்பை அடக்கவே முடியமால் நின்று இருந்தான்.
பின் நக்கல் சிரிப்புடன் விக்ரம் விலக இறுதியாக, சானியாவின் மொட்டை தலை அவள் பார்வைக்கு வந்தது. அவளது தலை ஒரு சிறு பிசிறு கூட இல்லாமல் முற்றிலும் வழுவழு மொட்டை தலையாக இருந்தது.
சானியா மொட்டை தலையில் அழகாக இருந்தாலும் தனது இந்த கோலத்தை பார்த்து அவள் கண்கள் கலங்கியது.
விக்ரம் அவளைப் பார்த்து "சரி, உனக்கு ஞாபகம் இருக்கிறதா, நீ முடியுடன் எப்படி இருந்தாய்? ஏனென்றால், அந்த திமிர் பிடித்த சானியா போய்விட்டாள்." என்று கேலி செய்தான்.
சானியா அவனைப் பார்த்தாள். "ஆமாம், முடியுடன் இருந்ததை விட நான் இப்போதும் அழகாக தான் இருக்கிறேன், அதே நேரம் முடியுடன் எப்படி இருந்தேன் என்பதை நான் மறக்கவில்லை." என்றாள்.
விக்ரம் மீண்டும் ஏதோ சொல்ல முயல சானியா கோபமாக "பேசுவதை நிறுத்து," என்று முணுமுணுத்தாள்.
நீ கோபப்பட இது ஒண்ணும் நம்ம ஆபிஸ் இல்ல... இன்னும் கொஞ்சம் வேலை இருக்கு என்று சொன்ன விக்ரம் சானியாவின் இரு கைகளையும் தூக்கி அவளது பின் தலையில் வைத்து பிடித்துக் கொண்டு அவளது அக்குளை ஒரு கையால் தொட்டு தடவி பார்க்க, சானியா என்ன தான் மாடர்னாக பெங்களூர் சிட்டியில் வளர்ந்து இருந்தாலும், இன்னும் அவளுக்கு சுத்தம் பற்றிய அறிவு இல்லாமல் தான் இருந்தது.
விக்ரம் சானியாவின் அக்குள் முடியை அழகாக தடவி பார்த்து ரசிக்க, சில நிமிடங்களில் அவன் செய்வதற்கு ஒத்துழைப்பு கொடுத்தாள் சானியா. பின் விக்ரம் அவளது கைகளை விட்டு விட்டு, சவர கத்தியை எடுத்து கொண்டு அவள் அருகில் செல்ல, சானியா வெட்கத்துடன் தலையை குனிந்து கொண்டு கைகளை தூக்கி காட்டினாள்.
சில நிமிடங்களில் சானியாவின் அடர்த்தியான முடியை விக்ரம் ரசித்து ரசித்து சுத்தம் செய்து விட்டான். பின் விக்ரம் அவள் கண்களை அர்த்தமுடன் பார்க்க, ஸ்டூலில் இருந்த எழுந்த சானியா, தனது போட்டு இருந்த கருப்பு பேண்ட்டை எடுத்து நிராயுதமாக ஸ்டூலில் வி ஷேப்பில் விரித்து வைத்து கொண்டு உட்கார,
விக்ரம் சானியாவின் அழகை மெய் மறந்து பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான். பின் அந்த இடத்தில் இருந்த சிறு புதர் காட்டையும் சுற்று சூழல் பராமரிப்பு செய்து விட்டான் விக்ரம். அன்று இரவு விக்ரம் அறையிலேயே சானியா தங்கி விட, மொழுமொழு மொட்டை தலையில் தனது வெண்மணி துளிகளை வைத்து இன்னும் மெருகு ஏற்றினான் விக்ரம்.
அடுத்த நாள் காலை இருவரும் ரெடியாகி கிளம்பும் போது விக்ரம் "இந்த தருணத்தை நினைவில் வைத்துக் கொள்ள குறைந்தபட்சம் ஒரு செல்ஃபி எடுக்க வேண்டாமா?" என்று சொல்லி இருவரும் செல்பி எடுத்துக் கொண்டனர்.
பின் சானியா "அடுத்த சீசனில் உன் அணியை பழிவாங்குவது மட்டுமே எனக்கு விருப்பம்" என்று புன்னகைத்து கொண்டே சொன்னாள்.
சானியாவிற்கு தனது மொட்டை தலை பிடித்து இருந்தாலும் தன் சக ஊழியர்களை மொட்டை தலையுடன் எதிர்கொள்ள விரும்பவில்லை, அதனால் ஆபீஸ் செல்லும் வழியில் ஒரு கடையில் மொட்டை தலையை மறைக்க தொப்பிகளை வாங்கிக் கொண்டு வந்தாள். பின் அதை தனது மொட்டை தலையில் போட்டு மறைத்துக் கொண்டு ஆபிஸ் செல்ல தயாரானாள்.