நந்தினி திருமணமாகாத அனாதை பெண். அவளுடைய பெற்றோர் அவளுடைய சிறு வயதிலேயே ஒரு விபத்தில் இறந்து விட, உறவினர்கள் யாரும் அவளை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. அவளை ஒரு சிறுமிகள் காப்பகத்தில் சேர்த்து விட்டனர். அவளுடைய பெற்றோர் அவளுக்கு கொடுத்த ஒரே சொத்து அவளது அழகு தான். அவள் பச்சை நிறத்தில் கண்கள் மற்றும் நீண்ட கூந்தலை உடையவள். மொத்தத்தில், அவரது முகம் கண்ணைக் கவரும் வகையில் உள்ளது. அவள் பி.ஏ. பட்டம் மற்றும் தற்போது தனியார் மருத்துவமனையில் வரவேற்பாளராக பணியாற்றி வருகிறாள். நிறுவனத்தில் சேர்ந்ததில் இருந்து பெண்கள் விடுதியில் வசித்து வருகிறாள்.
ஒரு நாள் அவர் இரவு 8 மணிக்குப் பிறகு தனது வேலை முடிந்து மருத்துவ மனையில் இருந்து வெளியே வந்தாள், திடீரென்று யாரோ நந்தினியை காரில் இழுத்து முகத்தில் ஏதோ தெளித்தனர். அவள் உடனடியாக சுய நினைவை இழந்தாள். இந்த சம்பவத்திற்குப் பிறகு நந்தினிக்கு எதுவும் நினைவில் இல்லை.
சிறிது நேரம் கழித்து நந்தினி சுய நினைவுக்கு வந்த போது அவள் கண்களைத் திறந்து அவள் எங்கே இருக்கிறாள் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள முயன்றாள். ஆனால் தோல்வியடைந்தாள். அவள் பீதியடைந்து, ஒரு மர நாற்காலியின் கைப் பிடியில் தன் கைகளும் கால்களும் கட்டப் பட்டிருப்பதைக் கவனிக்கிறாள். அவளது வாய் ஒரு துணியால் மூடப்பட்டிருந்தது. பயத்தில் அழுதாள். அவள் அடைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த அறை இருட்டாக இருந்தது. மற்றும் வெளிச்சம் நுழைய அனுமதிக்கும் ஒரு கசிவும் இல்லை. அதனால் நந்தினி பயந்தாள்.
சிறிது நேரம் கழித்து ஒரு இளைஞன் கதவைத் திறந்து உள்ளே நுழைந்தான். ஆனால் இருட்டில் நந்தினியால் அவன் முகத்தையும் குரலையும் அடையாளம் காணமுடியவில்லை. அந்த இளைஞன் நந்தினியிடம், எப்படி இருக்கிறீர்கள்? என்று சொல்லி விட்டு நந்தினி வாயை கட்டி இருந்த துணியை அவிழ்த்து கத்தாமல் பதில் சொல்ல சொன்னான்.
நந்தினி சொன்னாள் - உனக்கு என்ன வேண்டும்? என்னை ஏன் இப்படி கடத்தி வந்தாய்? அதற்கு அந்த இளைஞன், "எனக்கு என்ன வேண்டுமோ அது கிடைத்ததும், உடனே உன்னைப் போக விடுகிறேன்" என்று பதிலளித்தான்.
இந்த நேரத்தில் பையன் அவள் தோளைத் தொட்டு நீ அழகாக இருக்கிறாய், நீ இன்னும் அழகாக இருக்க வேண்டும் என்று விரும்புகிறேன். நந்தினிக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. இளைஞன் அவளது நீண்ட தலை முடியைத் தொட்டு, உன்னுடைய தலை முடி உன்னை விட அழகாக இருக்கிறது; எனக்கு உன் தலை முடியும் அதன் வாசனையும் பிடிக்கும், அதனால் தான் என்னால் தூங்க முடியவில்லை என்்று அவன் சொல்லிக் கொண்டு இருக்க
நந்தினி கத்தினாள்- தயவு செய்து என்னை விட்டுவிடு, நான் போக வேண்டும், என்னிடமிருந்து உனக்கு என்ன வேண்டும்? உங்களுக்கு கொடுக்க என்னிடம் பணம் எதுவும் இல்லை என்று அழுது கொண்டே சொன்னாள். நீங்கள் தவறுதலாக என்னை கடத்தி விட்டீர்கள் என்றும் நந்தினி சொல்ல,
அந்த மனிதன் சிரித்துக் கொண்டே சொன்னான்- இல்லை நந்தினி, நான் உன்னை தெரிந்தே கடத்தி விட்டேன், எனக்கு பணம் வேண்டாம் என்று அவன் சொல்லிக் கொண்டே இருக்க, அந்த இளைஞன் தன் பெயரை சொன்னதை கேட்ட நந்தினிக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது. அவன் தன்னை பற்றி முழுமையாக அறிந்து கொண்டு தான் தன்னை கடத்தி வந்து இருக்கிறான் என்று புரிந்து கொண்டாள்.
மீண்டும் அவள் குழப்பமடைந்து அந்த இளைஞனிடம் கேட்டாள், அப்போ உங்களுக்கு என்ன வேண்டும்? தயவு செய்து என்னை தொடவே வேண்டாம், எனக்கு இன்னும் திருமணம் ஆகவில்லை, தயவு செய்து என் வாழ்க்கையை அழித்து விடாதீர்கள்.
அந்த இளைஞன் வெடித்துச் சிரித்து விட்டு, “உன்னிடம் இருந்து எனக்கு வேண்டியதை நானே எடுத்து கொள்கிறேன்” என்றான். அதற்கு நந்தினி, “என் பெயரில் சொத்து எதுவும் இல்லை என்று புரியாமல் சொல்ல, அந்த இளைஞன், உன் முடி தான் உனக்கு அழகு. இது தான் உன்னுடைய பெரிய சொத்து, எனக்கு உன் நீண்ட மற்றும் அழகான முடி வேண்டும் என்று சொல்ல, அவள் அதிர்ச்சியடைந்து, என் தலை முடியை எதுவும் செய்யாதே என்றாள்.
அதற்குள் அந்த இளைஞன் கத்தரிக் கோலை எடுத்து நந்தினியின் நீண்ட முடியை வெட்ட ஆரம்பித்தான்; அவன் அவளுடைய முடியை வெட்ட, வெட்ட அவள் சத்தமாக அழுகிறாள். ஆனால் அந்த இளைஞன் அதை கருத்தில் கொள்ளவில்லை. நந்தினியின் தலை முடியின் ஒரு பகுதியை வெட்டி, ஒரு பெரிய கொத்தை அவள் மடியிலேயே வைத்தான். நந்தினி தன் மடியில் ஒரு நீண்ட முடி வெட்டப்பட்டு கிடப்பதை பார்க்கிறாள். ஆனால் அவளால் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை.
பின்னர் அந்த இளைஞன் மீண்டும் அவள் பின்னால் நின்று, இன்னும் சில நீண்ட முடியை வெட்டி மீண்டும் அவளுடைய மடியில் வீசினான். இப்போது இந்த தோற்றத்தில் நந்தினியைப் பார்ப்பது மோசமானது, ஏனென்றால் வலது பக்கத்தில் முடி மிக நீளமாகவும், இடது பக்கம் முடி மிகக் குறைவாகவும் இருக்கிறது. பின்னர் அந்த இளைஞன் நந்தினியின் கைகளையும் கால்களையும் அவிழ்த்தான்.
அப்போது தான் நந்தினி அவனது சட்டையின் காலரைப் பிடித்து "ஏன் என் தலை முடியை வெட்டுகிறாய்?" என்று அவனை பிடித்து உலுக்க, அந்த இளைஞன், நான் இப்போதே உன்னை இங்கே இருந்து போக விடுகிறேன். ஆனால் உன் முகம் இப்போது மிகவும் மோசமாக இருக்கிறது, எனவே நான் உனக்கு கத்தரிக்கோல் மற்றும் 5 நிமிட நேரம் தருகிறேன், நீ விரும்பினால் உன் தலை முடியை சமமாக வெட்டலாம், இல்லையெனில் நான் உன்னை இப்படியே உன் ஹாஸ்டலில் விட்டு விடுவேன் என்று சொன்னான்.
நந்தினிக்கு வேறு வழியில்லை. அவள் தன் நீண்ட கூந்தலைத் தொட்டாள், பிறகு அவள் தலையின் மறுபக்கத்தை தொட்டாள், வெட்டிய பக்கத்தில் முடியை கையால் பிடிக்கவே முடியவில்லை. அந்த அளவிற்க்கு நீளம் குறைவாக வெட்டி இருக்கிறான்.
இறுதியில் வலது பக்கமும் முடியை கையில் பிடிக்க முடியாத அளவிற்கு குறைவான அளவில் அவளே தன் முடியை வெட்டினாள். அவளைச் சுற்றிலும் அவளுடைய நீண்ட முடி கொட்டிக் கிடக்க, அந்த இளைஞன் கை தட்டி கூறுகிறான்: "நல்ல ஹேர் கட்".
தயவு செய்து உன் தலை முடியை கவனமாக பார்த்துக் கொள். அல்லது என்னைப் போன்ற ஒருவன் வந்து மீண்டும் அதை வெட்டுவான். பின்னர் மீண்டும் நந்தினியின் முகத்தில் மயக்க மருந்தை தெளித்து, காரில் ஏற்றி நந்தினி தங்கியிருந்த லேடீஸ் ஹாஸ்டல் நோக்கி ஓட்ட ஆரம்பித்தான்.
1 மணி நேரம் கழித்து, அந்த இளைஞன் முகத்தில் தண்ணீர் தெளித்து, உன் ஹாஸ்டல் வந்து விட்டது என்றார். பின்னர் நந்தினி காரில் இருந்து இறங்கி, தலையை முன்தானையால் மூடிக் கொண்டு ஹாஸ்டலுக்குள் நுழைந்தாள். பிறகு தன் அறையின் பூட்டைத் திறந்து அறைக்குள் நுழைந்து லைட்டை ஆன் செய்து ரூமை பூட்டி விட்டு கண்ணாடி முன் நின்று தலையிலிருந்த முன்தாணையை கழற்றி விட்டு, தன் முடியை பார்த்து அழ ஆரம்பித்தாள்.
அவளுடைய தலை முடி சீராக வெட்டப்படவில்லை. இது ஒரு சாக்கடையை மூடப்பட்டிருக்கும் ஒரு சாக்கு போல் தெரிகிறது. அதனால் அவள் சீரற்று வெட்டப் பட்ட முடியை சரி செய்ய அருகில் உள்ள பார்லருக்கு செல்ல முடிவு செய்கிறாள். முன்னதாக, பார்லர் இன்னும் திறந்திருக்கிறதா என்பதை அறிய, நந்தினிக்கு பழக்கமான பார்லர் பெண்ணை அழைத்தாள். பிறகு அவள் தலையை மீண்டும் முன்தானையால் மூடிக் கொண்டு, அறையைப் பூட்டிக் கொண்டு பார்லரை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தாள்.
அந்த பையன் யார்? அவன் ஏன் தனது தலைமுடியை வெட்டினான்? என்று யோசித்துக் கொண்டே வந்த நந்தினி சிறிது நேரத்தில் பார்லருக்கு வந்து விடுகிறாள்;
பார்லரில் அவளுக்குப் பழக்கமான ஊழியர்கள் ஏற்கனவே அவளுக்காகக் காத்திருந்தனர். நந்தினியின் சீரற்று வெட்டப்பட்ட முடியை பார்த்து பார்லரில் இருந்த அனைவரும் அதிர்ச்சி அடைந்தனர். அவளுடைய கூந்தலுக்கு என்ன ஆனது என்பதை அறிய எல்லோரும் விரும்ப, நான் சொல்லமாட்டேன் என்று நந்தினி அதை தவிர்க்கிறாள்.
பின்னர் அவரது தலை முடி வெட்டப்பட்டு சீராக வெட்டப்பட்டு, பாய்கட் போல அவள் முடியை வெட்டிக் கொண்டு அவள் தனது ஹாஸ்டலுக்கு திரும்பினாள். அவளுடைய ஹாஸ்டல் வார்டன் அவளுடைய புதிய தோற்றத்தைக் கண்டு ஆச்சரியப் பட்டாள்.
வார்டன் நந்தினியிடம் அதை பற்றி விசாரிக்க, நந்தினி அவள் தன்னுடைய ஹேர் ஸ்டைலை மாற்ற விரும்பியதாக சொல்லி விட்டு வந்தாள். அவள் தன் அறையைத் திறந்து, குளியலறைக்குள் நுழைந்து, ஒரு முறை கண்ணாடியில் பார்த்தாள், அவளை மீறி அழுகை வர, கண்களில் நீர் நிறைன்தது.
பிறகு கண்களைத் துடைத்து விட்டு, குளித்து விட்டு வெளியேறினாள், அந்த மனிதனின் முகத்தை நினைவில் வைக்க முயன்றாள். கடைசியில் அந்த இளைஞனை அடையாளம் கண்டு கொண்டாள். அவர் நீண்ட காலத்திற்கு முன்பே அவளை காதலிப்பதாக சொல்ல, ஆனால் நந்தினி மறுத்துவிட்டாள். அதனால் இன்று அவன் அவளுடைய முடியை வெட்டி பழி வாங்கினான். இருப்பினும், இந்த மனிதனுக்கு எதிராக நந்தினி காவல் நிலையத்தில் புகார் கொடுத்தாலும், எந்த பயனும் இல்லை, ஏனெனில் அவன் ஒரு செல்வாக்கு மிக்க அரசியல் தலைவரின் கூட்டாளி.
குளித்த பிறகு, அவள் தலையைத் துடைத்து, கண்ணாடியின் முன் உட்கார்ந்து, தன் தலை முடியின் வழியாக விரல்களை ஓட்டி, இனி தன் வாழ்க்கையில் நீளமான முடி வேண்டாம் என்று முடிவு செய்கிறாள்.
இனி மேல் தன் தலை முடியை பாய்கட் போல வைத்திருக்க விரும்புகிறாள். அவளுடைய பணியிடத்தில் இருந்த அனைவரும் அவளுடைய முகத்தைப் பார்த்து ஆச்சரியப்பட்டனர். அவள் தனது கூந்தலை மாற்ற விரும்பியதாக எல்லோரிடமும் சொல்கிறாள்.
முற்றும்.
No comments:
Post a Comment